SPŚM

29 września, 2023

Procedura adopcyjna

Co należy zrobić, aby przygarnąć, czyli adoptować, świnkę?

Adopcja świnek morskich od naszego Stowarzyszenia nie różni się od adopcji psów i kotów z innych fundacji czy schronisk. Procedura składa się z kilku kroków i jest skonstruowana tak, aby nasi podopieczni zawsze trafiali w najlepsze ręce.

 

Procedura adopcyjna krok po kroku


1. Świnka morska – instrukcja obsługi

Zanim zapadnie decyzja o adopcji, warto poznać zwyczaje świnki morskiej i dowiedzieć się jak najwięcej o jej potrzebach mieszkaniowych, żywieniowych i socjalnych. Świnka morska to zwierzę w 100%: domowe (potrzebuje temperatury ok. 22°C), stadne (potrzebuje drugiej świnki) i roślinożerne. Warto wziąć pod uwagę, że może zachorować , a opiekunowie czasem będą wyjeżdżać – na urlop, na majówkę, na weekend. Dobrze jest zawczasu ustalić , gdzie w pobliżu znajduje się weterynarz specjalizujący się w leczeniu zwierząt egzotycznych (tylko taki będzie potrafił dobrze zdiagnozować, co dolega chorej śwince), i przemyśleć , z kim świnka zostanie w czasie wakacji. Większość niezbędnych informacji o życiu i zwyczajach świnek morskich znajduje się na naszej stronie w dziale PORADY lub na forum CAVIARNIA, gdzie można również zadawać pytania i rozwiać swoje wątpliwości w różnych sprawach. Zachęcamy do zapoznania się ze „Świńskim Poradnikiem” wydanym przez SPŚM – jest to zbiór wszystkich najważniejszych informacji na temat świnkowego życia, zebranych w formie poradnika i opatrzonych zdjęciami.

 

2. Wybór świnki

Stowarzyszenie ma pod swoją opieką zazwyczaj około 200 świnek czekających na nowych opiekunów rozsianych po domach tymczasowych (DT) w całej Polsce. W dziale ŚWINKI DO ADOPCJI każda świnka ma założony wątek adopcyjny (pojedynczo lub z towarzyszkami). Znajdują się tam informacje dotyczące pochodzenia, zdrowia, umaszczenia, charakteru i przyzwyczajeń świnki oraz jej fotografie, a także jej status adopcyjny. Przeglądając dział adopcyjny forum, można znaleźć „swoje” świnki. Nie mamy żadnych pracowników w stowarzyszeniu, wszyscy poświęcamy swój wolny czas i pracujemy wolontariacko, więc znalezienie odpowiedniej świnki należy po prostu do osoby adoptującej. Możemy natomiast służyć radą.

Świnka może być:

  • wolna, czyli do adopcji,
  • zarezerwowana, to znaczy, że ktoś już się nią zainteresował i rozmowy trwają (co nie wyklucza, oczywiście, że coś jednak pójdzie nie po myśli osoby zainteresowanej i do adopcji nie dojdzie, więc warto się odezwać i zaznaczyć swoje zainteresowanie daną świnką)
  • uratowana, czyli już w swoim nowym domu tymczasowym (tylko opiekun nie zdążył jeszcze przenieść jej wątku do odpowiedniej zakładki).

Po wyborze świnek należy skontaktować się bezpośrednio z domem tymczasowym, w którym świnka przebywa – najczęściej namiary podane są w pierwszym poście – mailem lub prywatna wiadomością (PW) przez forum (). Dobrze jest od razu napisać jak najwięcej o sobie, oferowanych warunkach, motywacji do adopcji świnki morskiej i podać miejsce zamieszkania (wystarczy nazwa miasta czy miejscowości). W razie jakichkolwiek problemów z wyborem, niejasności, wątpliwości można też skontaktować się z grupą adopcyjną. Wystarczy wysłać mail na adres: Adres poczty elektronicznej jest chroniony przed robotami spamującymi. W przeglądarce musi być włączona obsługa JavaScript, żeby go zobaczyć. . Grupa adopcyjna dostaje wiele takich zgłoszeń i odpowiada na nie w kolejności chronologicznej. Dlatego prosimy o cierpliwość.

 

3. Wizyta przedadopcyjna

Po wstępnej wymianie informacji z domem tymczasowym na temat wybranej świnki, kolejnym krokiem jest tzw. wizyta przedadopcyjna (WPA). WPA to rozmowa z przedstawicielem stowarzyszenia, który odwiedza osobę zainteresowaną adopcją w jej domu. Podczas krótkiego spotkania upewniamy się, że przyszły opiekun może zapewnić śwince/świnkom odpowiednie warunki i że ma wystarczającą wiedzę na ich temat. Jeśli nowy opiekun ma małe – lub zerowe – doświadczenie w opiece nad świnkami, może uzyskać odpowiedzi na wszelkie nurtujące go pytania.

Wizyta odbywa się w domu, w którym ma zamieszkać świnka, i najczęściej organizuje ją DT wybranej świnki.


4. Decyzja tymczasowego opiekuna

Po wizycie przedstawiciel Stowarzyszenia przekazuje wszystkie informacje osobie prowadzącej DT. Wtedy opiekun świnki podejmuje decyzję, czy świnka trafi do potencjalnego domu stałego, czy też nie. O decyzji i wyniku WPA zainteresowany jest informowany niezwłocznie – najpóźniej w ciągu kilku dni.

 

5. Przekazanie świnki i podpisanie umowy adopcyjnej

Po wizycie przedadopcyjnej i zgodzie DT na warunki, jakie oferuje dom stały, oraz omówieniu transportu (jeśli jest niezbędny), następuje przekazanie świnki. Najczęściej udaje się znaleźć transport nawet z odległych zakątków, w czym staramy się pomóc i podpowiadamy, gdzie ew. szukać zaufanych ludzi (Stowarzyszenie jest niewielką organizacją opartą na wolontariacie i nie mamy żadnego pojazdu, który mógłby służyć za świnkobus, korzystamy wyłącznie z bezinteresownej pomocy osób podróżujących po Polsce, zdarza się, że na świnkę trzeba poczekać nieco dłużej). Czasem znalezienie odpowiedniego połączenia potrafi zająć nawet 2–3 miesiące i z tym także trzeba się liczy. W tym czasie świnka jest rezerwowana i czeka na możliwość przekazania nowemu opiekunowi.

Podczas przekazania świnki do domu stałego następuje podpisanie umowy adopcyjnej, która stanowi dowód na to, że osoba adoptująca zobowiązuje się podjąć opieki nad świnką i ma świadomość wszystkich związanych z tym obowiązków. Z tego powodu umowę adopcyjną może podpisać wyłącznie osoba pełnoletnia. Jeśli o adopcję ubiega się osoba, która nie ukończyła 18 lat, zgodę na wszystkie działania musi wyrazić rodzic lub opiekun i sam podpisać umowę.

Z umową adopcyjną warto zapoznać się na samym początku procesu adopcyjnego, ponieważ jest to dokument wiążący i niestosowanie się do jego zapisów może mieć konsekwencje prawne. Treść umowy adopcyjnej znajduje się w dziale ADOPCJE -> DOKUMENTY.

 

6. Nowy domownik!

Teraz na Tobie spoczywa odpowiedzialność za zdrowie, samopoczucie i szczęście podopiecznych. Radość z nowego domownika – a najczęściej domowników – i poczucie, że pomagając świnkom morskim, robisz coś naprawdę wartościowego, zazwyczaj rekompensują wszystkie niedogodności związane z procedurą adopcyjną.