CAVIARNIA

Ehhhh... nie mogłam się zebrać... tak bardzo to przeżyłam... Tonik po niespełna miesiącu zaczął lecieć z wagi... wizyta u dr dała złe wieści, że zrobił się ropień pod siekaczem. Oczywiście decyzja była tylko jedna. Operacja się udała, Tonik został w szpitaliku, niestety najprawdopodobniej e.c. pokazało swoją moc bo Tonik słabł, mimo dokarmiania 24h, doszły objawy neurologiczne... To jest najgorsza decyzja jaką przychodzi nam podjąć...chłopak lał się przez ręce... nie było innej możliwości jak pomóc mu odejść silje nadal tak bardzo mi przykro przepraszam Toniku...

I ostatnie wspólne zdjęcie... Lora alarmowała, że Tonik nie chce szaleć



Żegnaj Maleńki... niech Ci tam już nigdy trawki nie zabraknie i już nigdy nic nie zaboli...

Życie tak bardzo dało mu w kość, a kiedy już był szczęśliwy to chorobą go zabrała
Przykro mi oby dziewczyny się nie stresowały jego brakiem

Tonik odszedł 10 listopada i choć minęło już trochę czasu, to nadal nie potrafię myśleć o tym spokojnie..
Nie potrafię się z tym pogodzić ani tego zrozumieć..
Dlaczego tak się stało. Dlaczego w momencie, kiedy znalazł domek najlepszy z możliwych - zachorował i ta choroba okazała się silniejsza.
Miał pod górkę od samego początku, a kiedy nagle wszystko zaczęło się w cudowny sposób układać - odszedł.
To jest niesprawiedliwe do bólu. Zupełnie nie tak miało być.

Aniu, wiem, że bardzo Go kochałaś. Przykro mi
Dla Tonika

Smutno...

jakie to smutne, współczuję Wam obu