CAVIARNIA

Czytam o osieroconej Otońci i serce mi pęka. Zwierzynek malutki, bezradniutki i osamotniony tak nagle. Tak kochający i czuli Duzi jakich ma i nowe koleżanki na cito ... Serdecznie pozdrawiam

Myślimy o samcu, ona jest sterylizowana. Samica będzie ustalała hierarchię. Wręcz o samcu z hodowli, żeby uniknąć kwarantanny, ale to jeszcze do decyzji.
Niestety są potworne upały.

Ale sosnowo przecież z adopcji też kwarantanny nie będzie. Może któregoś samczyka na opiekę? Tego z interwencji? Wiem to trudna decyzja trzymam kciuki żeby mała szybko znalazła towarzysza.

Wiem, że z adopcji nie będzie kwarantanny, ale Otonia jest z nami w Starachowicach, a my nie jesteśmy zmotoryzowani. Jak zorganizować transport i to jeszcze w takich temperaturach? Stąd myśl o hodowli, bo jest taka pod Kielcami i mają coś akurat na stanie. Wolałabym z adopcji, tym bardziej, że wiedziałabym więcej o charakterze tego pana. Jestem nadal w takim stanie, że trudno mi zebrać myśli i coś przedsięwziąć. Robię to wyłącznie dla Otonii, ona jest niewidoma i wymaga specjalnego traktowania Bardzo mi zależy na tym żeby nie nie stworzyć sytuacji, w której nowa świnia ją nieprzyjemnie zdominuje. Osobiście mam dość.

Na świecie są dobrzy ludzie, na forum tym bardziej. Pojawiła się niesamowicie kusząca propozycja, co prawda wymagająca naszego powrotu do Warszawy, ale nie. Przemyślałam wraz z rodziną. U nas nie ma dobrych warunków dla brachycefalików, nie będziemy już domem dla teddików.
Jesteśmy w trakcie negocjacji, w wyniku których zapewne Otonia będzie miała kolegę o długiej paszczy,który zniesie lepiej upały niż krótkopyski teddik. Ale wszystko jeszcze płynne.
Z nią nie jest dobrze, jest w ewidentnej ciężkiej depresji.
Duża chyba też.

Trzymajcie się obie!

Okropne to wszystko.
Szybkiego przybycia długopyskiego kolegi. Koniecznie.

Długopyski będzie jutro, jak dobrze pójdzie.
On długowłosy też będzie, jak mu wyrosną, na razie to jeszcze totalny małolat, jutro kończy miesiąc, co nie przeszkadza mu ważyć 320g (dane z poniedziałku, może już więcej). Podobno jeszcze mięty nie czuje do kobit. Liczę na to, że w takim układzie będzie im dobrze, mały nic nie wie o świecie, więc uzna, że samice (poza mamą) są po prostu niewidome i tyle. A taki gabaryt Otonii nie zestresuje raczej. Z drugiej strony ona do gabarytu jest przyzwyczjona.
Wczoraj leżała na Dużym i trzymała go za palec. Mocno. Duży był niesamowicie wzruszony. Biedna jest, bardzo słabo je, muszę ją dokarmiać, nawet świeży perz nie zrobił na niej zbyt dużego wrażenia. Bobczy i sika normalnie, ja już oczywiście w strachu, że coś jej jest, bo u niej po oczach nie poznasz, że chora.

Kochane maleństwo. Trzymajcie się obydwie.