CAVIARNIA

Marcelku, tak mi smutno... brykaj sobie szczęśliwie za TM

Marcelku,choć zostawiłeś tu straszna pustkę wiem że teraz jest ci lepiej,już nie cierpisz.Brykaj sibie po zielonych łąkach i wesoło pokwikuj,kiedyś wszyscy tam sie spotkamy,mam nadzieje do zobaczenia.
Dla ciebie Marcelku

Bardzo się bałam wejść na forum zobaczyć tą wiadomość...strasznie mi przykro. Tyle przeszedł...i tak wiele dla niego zrobiłaś, miał tyle ciepła dzięki Tobie... Marcelku...

Okropnie mi przykro. Trzymaj się porcello kochana

Też obawiałam się tej wiadomości Wczoraj zerknęłam na forum do wątku Marcelka ale jakoś nie byłam w stanie nic napisać... Wszyscy wiedzieli, że chłopak jest bardzo chory ale on tak fantastycznie sobie radził, że pewnie nikt nie spodziewał się tak szybkiego i nagłego pogorszenia...
Porcella wielki szacun za to co dla niego zrobiłaś Dzięki Tobie mógł te ostatnie miesiące przeżyć bez zbytniego cierpienia.

Marcelku biegaj szczęśliwie za TM

Ogromnie mi przykro [*] Ściskam Cie mocno, Porcello Kochana.

Dziękuję Wam, jest mi ciężej niż myślałam, jakoś nie daje mi spokoju to nagłe Marcelego odejście - w sumie zresztą szczęście w nieszczęściu. Ale że akurat po takich dobrych wynikach - to jest zaskakujące. Inna sprawa, że ostatnie usg, z wiosny, wyraźnie wskazywało na postępującą degenerację kolejnych narządów, atak na nerki był kwestią czasu, a kolejne antybiotyki wyjalowiły organizm...
Wieczorem dołączył do mojego stadka między cisem, a świerkiem.
Dorcia smutna, chodzić jej się nie chce.

Ogromnie mi przykro. Porcello przepraszam, nie wiedzialam wczoraj że jestes po Marcelka i zawracałam Ci głowę. Echh .Popłakałam sie. Może to i dobrze jednak że mi wczoraj nie powiedziałaś..Bym nie dała rady udźwignąć I tak wieczorem ryczałam nad Olalą..
Marcelku

Tak prawdę mówiąc, to też nie chciałam o tym wszystkim mówić, bo czułam, że jak zacznę, to się obie rozkleimy, a czas gonił, żeby za widna dojechac do Falenicy.
Smutek z kątów wyłazi jednak.