CAVIARNIA

Dzima ciężko cokolwiek w takich chwilach napisać Trzymaj się i pamiętaj, że jesteśmy z Tobą A może to tylko chwilowy kryzys i jeszcze się pozbiera?

Stan się pogarsza pomimo sterydów. Na początku leczenia była nawet poprawa

Trzymajcie się. Wiem jak to jest...

Niestety też wiem. Trzymaj się kochana

Nawet nie wiem jak zacząć...
10.06.2021 po raz ostatni zabrałam Mańka do weterynarza i pozwoliłam mu odejść za TM Nie mogłam się dłużej oszukiwać, że jego stan się poprawi. Przez ostatnie dni odmawiał jedzenia, wymiotował wodą, poprosiłam o ostatnie usg, aby mieć pewność, że zrobiłam dla niego wszystko co mogłam. Było gorzej niż w zeszłym miesiącu; śledziona ogromna rozciągała się na caaaaałą jamę brzuszną, uciskała żołądek, nowotwór szybko zaatakował nerki.
i tak po 15 latach pierwszy raz w czwartek siedziałam wieczorem przed tv bez Mańka na kolanach. Okropne uczucie. Stado zwierząt w domu, a jednak jest jakoś pusto.
Przeżyłam już kilka strat świnek, własnych jak i tymczasów....ale odejście Mańka mnie rozbiło, niby miałam miesiąc na pożegnanie i oswojenie się z tą myślą, ale co to jest miesiąc przy 15latach...


Rewelacyjny kot. Niewzruszony przy świnkach, nie przesiadywał przy klatkach, ustawiał sobie psy, był szefem szefów w domu.
















Maniek i mój zakładowy Andrzejek




Maniek i mała Tami (znalazła dom u Chrumki )


Maniek przy misce i od razu konsternacja....można podejść czy nie można...?

Bardzo współczuję straty...
Piękne stado, jak Ty je ogarniasz?

Dzimo, współczuję serdecznie... Dla Maniusia Strasznie krótko są z nami... Za krótko...

Nie wiem, jak wyrazić, co czuję.
On był przecież zawsze.
Zawsze też pozostanie w pamięci mojej i chyba całego forum

Dzima okropnie mi przykro Mańka znałam tylko z forum ale był mi bardzo bliski
Trzymaj się Strata przyjaciela po tylu latach bardzo boli Ale dałaś mu cudowne 15 lat kociego życia

Maniulku