CAVIARNIA

Dzima ale stado Dajesz radę ogarniać?

Szacun! U mnie ledwie połowa tego, co u Ciebie, a nie wiem, w co najpierw ręce wsadzić!

Ojej! Tyle prosiaków na tymczasie. Ja podziwiam, za szybko się przywiązuje, miała bym problem oddać jakiegokolwiek

Tymczasowanie to jest prawdziwe bohaterstwo, szacun,

No jest tego sporo Urodziły się w krótkim odstępie 2x2 maluchy, sprzątanie i podawanie leków zajmuje trochę czasu. Powoli płockie dziewczyny będą gotowe do adopcji, ale dużego zainteresowania ślepymi lub niedowidzącymi świnkami nie przewiduję.
Maluszki są cudowne i w idealnie moich kolorach ale nie mogę wszystkich zatrzymać.

Moje stado na razie zdrowe i będę przebudowywać zagrodę tak, aby z piętra były dwa zejścia, bo Harpia-panikara wszczyna głośne alarmy jak jakaś świnia jej leży na drodze. Pataszonowi tworzą się ropnia w doopie...dosłownie, więc muszę pilnować czy na pewno się wypróżnia i nie zaczopuje.... taki z niego pan i władca....nosszzzz prawdziwy mężczyzna, żadna świnia tak nie drze japy

Zapomniałam o jednym ważnym wpisie....
Wczoraj Maniek skończył 15 lat.
Niestety kolejnych nie dożyje...z czym ja nie mogę się pogodzić Maniek ma chłoniaka śledziony, wyniki są złe, bardzo schudł, ma zmienioną dietę i przyjmuje sterydy, ale to raczej ze względu na mój egoizm. Nie potrafię się z nim rozstać Mam go pół swojego życia i nie wyobrażam sobie, aby go pożegnać. Chwytam się wszystkiego choć wet sugeruje uśpienie. Nie umiem o tym zadecydować....dopóki będzie jadł dopóki sterydy będą działać, nie dam rady go pożegnać.
16tych urodzin nie dożyje i tylko to jest pewne.

Maniulek... kurcze, jak to tak...
Musimy Cię chyba odwiedzić, nam brak wzroku nie przeszkadza...

Zapraszam na kawę

Z Mańkiem gorzej.... tracę kota Czuję, że przede mną najtrudniejsza decyzja