CAVIARNIA

klaudiawally pisze: ↑07 sty 2025, 22:43 Mama jutro zobaczy za jakimś tanim inhalatorem, przyda się też Kminiowi przy okazji. Charlie bardzo dużo je, ma ogromny apetyt, biega w tą i z powrotem z pokoju do pokoju, skacze Trochę pozgrzytane było, wiadomo. Musimy znowu ciałka nabrać i siły

Trzymam za was kciuki duuuzo zdrówka

Jak były lepsze dni tak w sobotę znowu apatyczny się zrobił, apetyt mniejszy. Oddech znowu mocny, myślałam już nad ostrym dyżurem, bo wtedy też się tak zaczęło. Dałam leki, dogrzał się w kocyku, pojadł zieleninki i jakoś apetyt się polepszył.

Wczoraj byliśmy na kontroli, zawsze się tak dzieje dzień przed jak tylko ich umówię. Po 3 antybiotykach bez skutku już sięgamy po ostateczną broń w zastrzykach. Kminiu też dostawał i to był też strzał w 10. Po jednym razie już jest ogromna różnica. Zostałam poinstruowana, będziemy robić pierwszy raz zastrzyki w domu. Damy radę

Takim sposobem w ciągu miesiąca jestem chudsza o 2600zł, z czego po wypłacie jeszcze będę spłacać powoli resztę z pobytu w szpitalu. A końca nie widać, Charlie zazdrościł Kminiowi po prostu.

Kminiu tfu tfu przeżywa obecnie drugą młodość. Nauczył się wskakiwać na hamaczek, z którego dojada resztę śniadania Charlusia po czym skacze ze szczęścia sobie na nim Nauczył się ostatnio gryźć miskę ceramiczną (dosłownie), żeby dać mu smakołyki. Jak widzi, że się ruszam to zaczyna się cieszyć i skakać, że działa

Charluś się czuje coraz lepiej, trafiliśmy w 10 z tymi zastrzykami. Kilka udało się zrobić w domu, ale wczoraj trafiła się oporna igła i na szybko go zaniosłam do przychodni, bo nie szło się przebić. Skóra jak u byka... Krzyk na cały blok, ni w tą ni w tą się przebić.

W sobotę pojadę po kolejne dawki i liczę, że uda się na miejscu mu zrobić kolejny, bo nie będzie drugiej osoby do pomocy. Najwyżej tu do przychodni się umówię może mnie wcisną na te 2min. Kmineczek histeryzuje, wziąć go na ręce to masakra krzyk taki, myśli że będziemy go też kłuć bidulek. Też się bardzo bał jak chodzil na zastrzyki.

Jak już pójdą na mizianie po zapewnieniu, że nie będzie żadnego kłucia to kręcą się 3h, bo ciągle coś nie pasuje, a jak przychodzi czas do klatki to Kminiu udaje, że śpi żeby go nie brać, dosłownie się wykłada łapki wyciąga na boczku i krzyk, że go budzimy

Zastrzyki nie są miłe dla świnek właśnie przez tą ich grubą skórę.
Trzymam kciuki żeby w końcu przestali dostarczać atrakcji z chorowaniem

Pomogliśmy Charlusiowi wczoraj przejść za tęczowy most. Byłam z nim do samego końca, tuliłam, miziałam, pożegnałyśmy się i pierwszy raz wiem, że to była dobra decyzja Zrobiliśmy wszystko co się dało, na tę chwilę wszystko wypieram w głowie.

Został Kminiu, który właśnie przechodzi drugą stratę w swoim życiu. Po jednym dniu popadł w depresję, nie odzywa się. Jest w kiepskim stanie, a jak tak dalej będzie to się pochoruje do reszty. Nie oddam go, jest już w takim wieku że on nie przeżyje kolejnego powrotu, a uwierzcie, że pożyje jeszcze trochę. Każda kolejna strata jest coraz gorsza. Tak czy siak jedyne wyjście obecnie to dobranie młodej świnki. Kmineczek jest załamany dosłownie

Smutno. Dla Charliego Kmineczkowi zdrówka i fajnego kolegi, który go nie opuści. Biedny misiek...

Nie wiem jakim cudem i gdzie minęły już 4 dni. Jest pusto, cicho, nikt nie wisi na kratkach, nie podaje mi łapki żeby pogłaskać. Nie wymyka się z pokoju, żeby pobiegać po dywanie i wrócić... Trzymałam w sobie emocje, aż wczoraj mi puściły całkiem.

Jesteśmy po rozmowie przed adopcyjnej, jeszcze podpisze umowę i czekamy na 4-letniego Stefanka z labo po stracie kolegi Jest dosłownie kopią Kminia, jakby byli sobie pisani. Nie możemy się doczekać

Kminiuś odszedł dzisiaj przed 11 nie znajdę słów żeby opisać ten ból

Współczuję. Dla Kmineczka Musiał bardzo tęsknić za kolegą...

Na razie robimy przerwę po 12 latach od świnek... Ból jest zbyt duży, nie dam rady z kolejną stratą. W niedzielę dopiero nam się udało ogarnąć klatkę, ale chyba jeszcze gorzej mi bez niej niż jak stała pusta Zostawiłam kratki, miseczki i lepsze kocyki, bo wrócę po kolejne znajdy, ale jak odpoczniemy psychicznie i finansowo. Nie wiedziałam, że można czuć taki ogromny ból, nowa rzeczywistość, pusto i cicho, oglądanie filmu to już nie to samo nawet.

Mam do oddania niektóre dosyć drogie leki, głównie po Kminiu. Furosemid, Karsivan, na tarczycę Euthyrox, Enarenal, CitroActiv B6, 3 tabletki Hedylon, nieotwarty szampon Hexoderm nawet nie zdążyłam Kminiusia umyć. Czy ktoś coś wie, potrzebujecie, może się przyda?