CAVIARNIA

Matko, dopiero zajrzałam! Z całych sił!

o matko, trzymam!

Niestety pożegnaliśmy wczoraj Truflę. Pobiegła do Behemotha, którego uwielbiała. Ale wszystko odbyło się bardzo spokojnie, na moich kolanach i w ulubionej pozycji do leżenia.
Winna jestem trochę wyjaśnień - nie wnikając w szczegóły - tajemnicza kulka okazała się cystą, która miała być usunięta, a nie została. Doszło do błędu, w wyniku którego nie otrzymaliśmy ani tej informacji, ani informacji o faktycznej sytuacji. Zostało to już wszystko wyjaśnione, pewne decyzje chyba zapadły, więc nie chcę nic więcej pisać. Natomiast co do Trufli - w trakcie zabiegu przeszła zapaść krążeniową (dlatego nie została wykastrowana) trwającą powyżej 2 minut. Prawdopodobnie w poniedziałek przeszła dodatkowo jakiś mikro udar, stąd otępienie, brak przełykania, brak sił do przemieszczania się. Skonsultowałam z dwoma niezależnymi wetami, czy ma jakiekolwiek szanse - w obu przypadkach dostałam odpowiedź, że wg. nich nie. Dlatego podjęliśmy decyzję, że pomożemy jej odejść w najbardziej komfortowych warunkach, jak to możliwe.

Co do stada i jego przyszłości - dziewczyny paradoksalnie się uspokoiły. Przez ten tydzień, kiedy Trufla była w domu (właściwie tylko ciałem), były bardzo nerwowe, ewidentnie nie wiedziały, co się dzieje, ale chyba czuły, że nic dobrego. W najbliższych dniach, mam nadzieję, dołączy nowy mąż (już chyba mogę oficjalnie napisać ), a dziś odpisałam na Fb Anuli Malinie - jeśli będzie taka wola, to chcielibyśmy przyjąć osieroconą dziewczynkę od niej.

Jest mi potwornie przykro.

Współczuję bardzo. Chyba wolę nie wiedzieć, jakie to decyzje, ale jesli mogą dotyczyć innych pacjentów - rozważcie. No i - trzymajcie się...

Ogromnie mi przykro. Biedna Trufelka...

Współczuję

współczuję bardzo straty

Jak już może zauważyliście - od soboty wdówki ani dwie, ani wdówki Dołączył do nas dziczek Gregory, przemianowany na Sprocketa. U nas jak zawsze - łączenia nie było. Araya go wylizała i wyiskała, Ruda oszalała - biegała i popcorningowała przez 2 godziny. A potem była zmiana i dziczek dał pannom popalić, a one nawet jakoś specjalnie nie protestowały Teraz trochę go ustawiają, ale bez zębów, raczej kłapią ostrzegawczo w powietrzu, Araya parę razy coś mu powiedziała (nie słyszałam jeszcze takich odgłosów) i było to coś raczej mało przyjemnego, bo za każdym razem odchodził w drugi koniec kojca bardzo pomstując pod nosem. Zdjęć na razie mało, a filmików nie umiem wstawić:



to niecałą godzinę po przyjeździe do domu.
Sprocket jest dziczkiem okrutnym, przebija w tym i Truflę, i Behemotha. Dodatkowo gnojek strzela na nas zębami, jak podchodzimy do kojca i robi się jakby większy .

Świnia-jeżozwież szablozębny! Niech żyją długo w zdrowiu i szczęściu.