CAVIARNIA

To kciukamy

Jacy cudni chłopcy

Kciukamy żeby z Rysiem było ok

Rysio ma zdjęty opatrunek i kołnierz!
Ma jeszcze sporą rankę na brzuchu, ale wetka ocenia, że tydzień, półtora i już będzie zagojony.

Rysio, choć zmęczony po wizycie był przeszczęśliwy z braku kołnierza.
Najpierw nie dowierzał... Potem chyba z 15 min. poświęcił na umycie się i wydrapanie. A następnie popcornował i biegał po całej klatce jak dziki.

Teraz śpi.

Byłam zbyt zaabsorbowana świniakiem, żeby robić zdjęcia, ale mam trochę do nadrobienia z ostatnich dni:

Jakiś czas temu zrobiłam Rysiowi namiot. Bardzo chciał się zawijać w koc, a z kołnierzem nie poradziłby sobie z wejściem do domku (mamy norki od Pastuszka).



W między czasie Johnnisław doszedł do wniosku, że jestem przemęczona i próbował mnie pocieszać.
(Sytuacja taka: siedzę z Johnnym na kolanach. Prawą ręką go głaszczę, lewą mam położona obok prosiaka. Nagle Johny zwija się w kłębek, a następnie kładzie mi wielkiego boba na dłoni XD)


A tu krótka relacja. Rysio jeszcze w kołnierzu:


I już bez kołnierza. Taki jest biedny z tymi obtarciami... Szyjkę przez cały czas smarowałam mu maścią z wit. A, żeby obrażenia były jak najmniejsze.



Dziękuję wszystkim za dobre słowa i trzymanie kciuków.
Dropsiu, cieszę się, że się podobają. W moich oczach są najpiękniejsi

dobrze chłopcy, grzeczni chłopcy!
Tak trzymać!
Aviczuś- teraz 5 minut dla Ciebie- jakieś spa i święty spokój! Należy się!
Ja już w tym miesiącu stwierdziłam, że dosyć....rachunki, świnie, rachunki, świnie....a ja?
Żeby świnie były szczęśliwe- potrzebują szczęśliwego opiekuna
Raz na rok trzeba i o sobie pomyśleć!

Bidok mały, dobrze że jest ok

No jakby świat bez Rysia wyglądał! Rysio pozostaje moją miłością!

aviczka pisze: W między czasie Johnnisław doszedł do wniosku, że jestem przemęczona i próbował mnie pocieszać.

Jaki on kochany! Świeżutki bobeczek, jeszcze ciepły i parujący!

Cone of shame zdjęty

I jak tam, bezkołnierzowe szaleństwo trwa?

P.S.nie ma to jak ciepły bobek!

Rysiowi trochę popsuł się humor, kiedy odkrył, że musi mieć cały czas nakładane lekarstwo na ranę.
Zauważyłam, że bardziej przymruża oczy niż wcześniej - zastanawiam się, czy to dlatego, że przez miesiąc miał połowę pola widzenia przysłoniętą ciemnym kołnierzem i może wzrok mu się przyzwyczaił i teraz mu za jasno?
Będziemy na kontroli to się o wszystko wypytam.
Je ładnie i energicznie reaguje na to, co się dzieje.

Jest tylko nieszczęśliwy przy tej aplikacji lekarstwa. Bo teraz, gdy nie ma opatrunku to muszę 3 razy dziennie z nim siedzieć 10-25 min. żeby lek się wchłoną i żeby prosiak go sobie od razu nie wytarł w podłoże.
Mam zdjęcia (Rysiulo ze skwaszoną miną wymiata) wrzucę wieczorem.