CAVIARNIA

Przecież tak niedawno, jeszcze na starym forum czytałam jak do was przyjechał

Dla Romcia

Miłasiu

Bardzo mi przykro Miłasiu , trzymajcie się z Tośkiem
Dla Romeczka na drogę

Nie mogę uwierzyć, że Romeczka już nie ma , śmierć przyszła po niego nagle i niespodziewanie .
Jeszcze wczoraj trzymałam go na kolanach i głaskałam, ba dzisiaj rano zajadał ogórka i jabłko. Przed 10-tą musiałam wyjść do pracy i zajrzałam do świniaków. Zachowanie Romcia wzbudziło mój lekki niepokój, bo był jakiś taki niespokojny, jak nie Roman. Niestety musiałam wyjść z domu. Mój syn przyszedł ze szkoły przed 13-tą i to on znalazł Romcia martwego, myślał, że odpoczywa, bo leżał jak zwykle w pozycji sfinksa, łapki z przodu, spokojny i uśmiechnięty. Chciał go pogłaskać i doznał szoku, bo Romek był już sztywny. Mój mąż z synem pochowali Romcia w niebieskiej norce w której do nas przyjechał, obok Kudłatka i Kubusia. Romuś był u nas rok i bardzo go będzie nam brakować.


Romeczek [*]

Nie wierzę, naprawdę - nie on...
Trzymajcie się!

Romeczku

Bardzo współczuję straty

Milasiu strasznie to przykre
Ja sie wlasnie boje ze kiedys wroce do domu i zastane jakas swinke w takim stanie.

Romciu

Romuś nieeee....

to tragiczna wiadomość ale trzymajcie się jakoś ! płaczę razem z Wami...

dla Romeczka, najspokojnieszej świnki, jaką znałam...

Nie było wczoraj żadnych oznak jakiejś choroby, jadł, był żwawy, nawet walnął mnie zębami w rękę, gdy drapałam go po pyszczku. Był dziwny przed moim wyjściem do pracy, kręcił się niespokojnie, nawet pomyślałam, o wizycie u veta, żeby to sprawdzić , ale wszystko poszło nie tak . Nie myślałam rano, że założę dzisiaj dla Romcia wątek w In memoriam

Jak to Romcio nie żyje... Romeczku...

Tak mi przykro mój Pinki jest u nas właśnie rok i nie wyobrażam sobie ;( jej