Cynia [*] i Robinia [*]

[yennefer105]

[yennefer105]

Chyba się udało wrzucić zddjęcia ! Porcello, wielkie dzięki !

[porcella]

Brawo! I możesz wrzucać kilka zdjęć do jednego postu.
Nooo, kulka z sianem jest debest wiadomo.
Jakże się cieszę! Dla domu tymczasowego nie ma nic przyjemniejszego, jak widzieć, że zwierzaki trafiły do kochającego domu

btw Czy one wychodzą przez otwarte drzwiczki klatki? Bo jeśli tak, to koniecznie trzeba zrobić im trapiki, żeby bezpiecznie schodziły i wchodziły, deseczka oklejona kawałkiem maty, żeby się łapki nie slizgały i muszą być pod niedużym kątem, bo one ostrożne są

[yennefer105]

Robinia chyba ma ochotę spróbować wychodzić przez drzwiczki, podchodzi, zagląda z zaciekawieniem, Cynia na dystans. Trpezik właśnie jest w planach, bo jest zainteresowanie. Na razie wyjmuję je ostrożnie i biegają przynajmniej dwa razy dziennie po kuchni, na balkon za zimno , niestety. Dzisiaj próbowałam im zrobić toaletę - troszkę przeczesać szczotką i podcięłam nieco Robinii "trenik", bo się zrobił taki nieestetycznie żółty. Robinia nawet dzielnie to zniosła ale Cynia bardzo się żaliła przy próbach czesania, choć byłam naprawdę ostrożna i dałam na spokój, musiał ktoś kiedyś biedaczce zrobić coś bardzo niefajnego skoro ma taką traumę.

[porcella]

No niestety - tak jak mówiłam, ona długo będzie się przekonywać, że ludzkie ręce nie oznaczają bólu...

[yennefer105]

[yennefer105]

Tak sobie dziewczyny bytują w Łomży . Robinia jest niezłym żarłokiem, nieraz mam wrażenie, że ma 24 godzinny dyżur przy misce. Cynia też sobie pojada przeważnie jak koleżanka nie czatuje przy misce, w ogóle sprawia wrażenie spokojnej, nawet nie wiem czy nie za bardzo, taka jest trochę wycofana

[Chocolate Monster]

Piękne dziewczynki Mają taką samą matę jak moi chłopcy

[porcella]

Czas jest jej potrzebny i stabilność uczuciowa

[yennefer105]

To prawda. Powolutku Cynia odzyskuje pewność siebie, wczoraj postawiła się Robini przy próbie wypchania z misczki z selerem naciowym - troszkę dałam tak dla urozmaicenia, no i już tak nie płacze i nie jest taka sztywna ze strachu , kiedy biorę ją na ręce. Robinia to w ogóle czuje się zupełnie jak u siebie, daje się głaskać, chyba już nawet to polubiła, chętnie je z ręki, zwłaszcza od starszej córki, która bardzo się stara Robinię "oswoić' . Były dziś dziewczynki -świnki i moje dziewczynki króciutko na balkonie ale że świnki "wbiły" się wspólnie w docieplony tunel i nie chciały wyjść więc pomyślałam, że chyba za chłodno jeszcze i wracamy. Zimna ta wiosna, niestety niefajna