CAVIARNIA

Zdradzę Ci swoją wstydliwą tajemnicę na oswajanie dowolnej strachajły: buziakowanie w łepek i pod szyjkę, połączone z naprzemiennym głaskaniem i toną różnych pochlebstw (kto jest najpiękniejszą, najmądrzejszą świnką?, no kto?)
Po czymś takim świnka już nigdy nie będzie traktować Cię poważnie

Moje dwa białe laboranty po takiej kuracji zaczęły wystawiać łepki do głaskania, a jak nawet zdarza im się czmychnąć, robią niemrawo i zupełnie bez przekonania

Bardzo zdenerwowany Knedel odbył kolejny raz echo serca. Tym razem - jest dobrze, bo nie jest gorzej. Lepiej raczej nie będzie... byle nie było gorzej Leki bez zmian.

Brawo Knedelek

Knedelku nie denerwuj się tak i trzymaj się zdrowo

Oboje są nerwowi.
Ale wybieg to piękna rzecz i na wybiegu nawet mozna sobie zapopkornowac i rzucić zadkiem na prawo i lewo
Albo pobawic się w chowanego naokoło zwisającego ręcznika ...
Albo powyjadac sobie z pyszczków listki suszonej babki...

Mordki pocieszne Fajnie, że rzucają kuperkami - to znak, że czują, że im się w życiu w końcu powiodło

Widziałam je ostatnio u Porcelli. Cudne są. Dwa słodziaki.

Sroka i Knedel awansowali na salony
Znudziło mi się pełzanie i schylanie do nich - zwlaszcza, że Knedel wymaga trzy lub cztery razy dziennie podania lekarstw - i postawiłam klatkę w jadalni, na podwyższeniu z dwóch eleganckich ikeowskich pudeł. W pudłach fanty bazarkowe (żeby jeszcze miec czas na bazarek!) a na pudlach klatka 120. Bardzo wykwintnie to wygląda a i oni chyba bardziej zaciekawieni światem widzianym z wyższego poziomu. Teraz będą mogli oglądać TV i kibicować wszystkim świniom na wybiegu.

Fajnie! Zdrówko znośnie,humor dopisuje i zostały zaadoptowane! A co tam,Porcello,może dam radę...Całusy! / też dla pana Loczersa, a jakże!