CAVIARNIA

Ślepaczki czasem podchodzą do puchatej, zagadują i odchodzą. Po chwili słychać lament Petroneli. Rzucam wszystko. Lecę. Zaglądam do klatki: koleżanki wciągają sianko, a kudłata siedzi pod pięterkiem i drze się, jakby ją mordowali! Nic się nie dzieje! Ona chyba ma spóźniony zapłon!

Ha ha ha jak moja Furia

Ojej. Biedny mały misu Ale może powolutku się nauczy co to świnki.

Mamy progres! Petronelcia pięknie ustawia się w wianuszku wokół michy z żarciem. Kwika sporadycznie, chyba bardziej nawykowo, niż wskutek stresu spowodowanego kontaktem z koleżankami. Nauczyła się obsługiwać poidło, ale nie pije zbyt wiele - podobnie z jedzeniem, choć częściej ją widać podczas konsumpcji. Zaczęła wychodzić spod pięterka i poleguje sobie na środku klatki. Bacznie obserwuje, co robią pozostałe prosiaki (głównie jedzą lub śpią ). Nadal jest świnką naziemną - ani razu nie wlazła na górę. Nie wchodzi w ogóle do domków, co nie dziwi, bo puchata jest niezmiernie. Może się martwi, że zepsuje sobie koafiurę. Zaczyna akceptować spokojne towarzystwo, z którym mieszka. Młodziutka jest, bo cóż to za wiek - raptem 2 lata. Będzie dobrze...

To raczej ja Ci tą świnię podłożyłam. Przyjadę, pogadamy, coś pomyślimy. Może ona odnajdzie się lepiej w mniejszym stadku?

Lepiej właśnie do dużego stada, bo w duecie przyciągnie całą uwagę drugiej świnki, a tak jest jedną z tłumu i ich relacje i uwaga rozkładają się na więcej ryjków

może i masz rację Dzima, Tak czy siak to moja wina ta Petronelka wielka
ogarniaj się dziewczyno

Dziewczyna zrozumiała chyba w końcu, że inne świnki jej nie pożrą. Mogą już ślepaczki potykać się o grubaska bezkarnie, bez obaw o wywołanie muśnięciem scen dantejskich. Petronelka umie już podejść do człowieka w porze karmienia, dziób w górę zadziera prawidłowo i konsumuje z upodobaniem chyba wszystko. Głaskana grucha, gada, pomrukuje - pieszczoszka jak się patrzy! Z powodu loków i nylonowej struktury włosia dziewuszka sprawia wrażenie gigantycznie wielkiej, zwłaszcza przy chudzieńkich, drobnych staruszeczkach, z którymi dzieli klatkę. W weekend robimy wybieg stadny i zobaczymy, co na to Petronelcia. Oj, będzie się działo..., albo i nie...!

Wybieg był, choć nie tak go sobie wyobrażałam. Petronelci niespodziewane szczęście dosłownie spadło z nieba. Pochorowała się dziewuszka, która z samczykiem miała dziś jechać do DS. Po błyskawicznej konsultacji z nową Dużą, która przyjechała po świntuchy osobiście, puchata wylądowała na jednym kocu z chłopakiem, którego nie znała. Podeszła jak do swego, wylizała mu uszy - kastracik był zachwycony! Pojechali do DS razem. Farciara!

Petronelka razem z Tarzanem przeprowadziła się do mnie do Lublina Dalsze losy świnki będę opisywała na ich wspólnym wątku z Esmą viewtopic.php?f=55&t=8194